Tytuł: Głos
Wydawnictwo: Biblioteka Akustyczna
Data wydania: 28.08.2013
Lektor: Andrzej Ferenc
Czas trwania: 8 godz. 32 min.
Cena: 29,90 zł
Moja ocena: 6/10
Arnaldur Indridason to nie nowa postać na polskim rynku
książkowym, a jednak w porównaniu do jego skandynawskich kolegów, jest chyba
mniej znany. Wyróżnia się także tym, że jak rzadko w kryminałach, jego powieści
dzieją się w Islandii, a wątki detektywistyczne przeplatane są z obyczajowymi.
„Głos” jako pierwsze podejście do tego autora sprawdza się doskonale,
szczególnie w oprawie dźwiękowej.
Chociaż w naszym kraju nie słychać o tym pisarzu wiele, jego
powieści przetłumaczono na jedenaście języków. W Polsce zadebiutował w 2009 roku
powieścią „W bagnie”, która stanowi trzeci tom cyklu o Erlendurze Sveinssonie.
Nie dane nam było poznać początków tej jakże ciekawej postaci, ale może
wydawnictwa nadrobią to niedopatrzenie. „Głos” to piąta część z kolei i jako
taka spokojnie może być czytana osobno – brak tu bezpośrednich nawiązań, a
podczas lektury nie ma się wrażenia, że coś nam umyka.
Forma śledztwa toczonego w książce może przypominać tę z
twórczości Agathy Christie – mamy tu zamkniętą przestrzeń – hotel – i
ograniczoną liczbę podejrzanych. Erlendur wraz ze swoimi partnerami, Siguldurem
Olim i Elinborg, tropi mordercę odźwiernego, a zarazem niegdyś właściciela
wspaniałego głosu solisty chłopięcego chóru. Wątków jest jednak więcej, mamy
tutaj równoległe śledztwo dotyczące pobitego chłopca, a także obyczajowe
perypetie głównego bohatera. Z tej perpspektywy „Głos” przypomina także serię o
Fjallbace Camilli Lackberg.
Indridason prowadzi fabułę powoli, rozkoszując się opisami,
słowami, wpadając niekiedy w liryczny ton. Nie każdemu się taki styl spodoba, a
jednak warto samemu spróbować i przekonać się, że akcja nie zawsze musi pędzić
na łeb, na szyję, robiąc zwroty co pięć stron. Na pewno na dobry odbiór książki
ma wpływ intrygujące tło obyczajowe, które jest jednocześnie autentyczne i na
tyle nieprawdopodobne, że chcemy o nim czytać. Historia Erlendura zarysowana w
„Głosie” sama zachęca do sięgnięcia po kolejne tomy.
Całość czytana przez Andrzeja Ferenca ma swój bardzo
specyficzny klimat, nie tylko ze względu na malownicze opisy Islandii i jej
mieszkańców (te imiona i nazwiska!), ale duży wpływ na to ma także głos
lektora, który został odpowiednio dobrany. Biblioteka Akustyczna wydała
porządną produkcję, dobrze zrealizowaną, bez dziur między nagraniami. Prawie
8,5 godziny słuchania to nie za krótko i nie za długo, a jeśli polubicie styl
autora, nie będziecie żałować.
Słuchanie „Głosu” Indridasona to dobrze spędzony czas w
pięknej Islandii, śledząc kryminalno-obyczajowe losy Erlendura, detektywa z
intrygującą historią. Jego postać jest na tyle ciekawa, że chętnie wróciłabym
do poprzednich tomów i sięgnęła po kolejne. W wersji dźwiękowej, oczywiście.
